
Σύμφωνα με όσα έχον γραφτεί στο ηλεκτρονική κυρίως ΜΜΕ :” Το θέμα της αναφέρεται σε καθημερινά πράγματα που αναμορφώνονται πολυεπίπεδα και αγγίζουν πτυχές του ανθρώπινου ψυχισμού .Η ενοιολογική προέκταση των εμβληματικών καταστάσεων εκπορεύεται από την αναγνωση της ενάργειας που καταλήγει στην θεώρηση των αναδιφήσεων .Το υγρό στοιχεί της θάλασσας κτυριαρχεί στς σεκάνσς μέσα από ευπρόσδεκτες μορφοποιήσεις που ενδυναμώνουν την ρωμαλεότητα της γλώσσας και τον προσθετικό χαρακτήρα της επίγουσας αφαιρετικής πρόθεσης και λεπτομέρειας .Η μνημειακότητα των φιγούρων που παρακολουθούμε ανατάσει τα ριζώματα της αντιφατικότητας ,μιας άλλης επαρκούς διάστασης που εμπεριέχει την δωρική λιτότητα της έφεσης .Η πρωτοπόρα και νεωτεριστική γραφή της Ζωής Συμεωνίδη απογειώνει τα τονικά αδιέξοδα κάθε ιδιαιτερότητας και επισυνάπτει τα καθάρια μοτίβα της στοιχειοθέτησης στις πτυχές της εσωτερικότητας των κινήσεων και των χαρακτηριστικών που ενυπάρχουν στα συμμετέχοντα πρόσωπα .”